کد مطلب:37386
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:26
كداميك از نبوت و امامت از لحاظ معنوي بر ديگري برتري دارد؟
امامت همچنان كه از قرآن كريم بر مي آيد منصبي است كه به برخي از انبياء، ازجمله ابراهيم((عليه السلام))، اعطا شده است و آن مقام سرپرستي و اداره جامعه است(30)كه در قرآن كريم از آن به حكومت و پادشاهي نيز تعبير شده است. روشن است كه امامت دراين موارد شأني اضافه بر شأن نبوت است كه در اثر پايداري و صبر در مقابل ابتلائات و آزمايش هاي الهي براي آنان حاصل مي شد. همچنان كه درباره ابراهيم((عليه السلام)) آمده است:
(و اذا اتبل ابراهيم ربّه بكلمات فاتمهن قال اني جاعلك للناس اماماً(31))
يعني و هنگامي كه خداوند ابراهيم را به اموري ]مانند ذبح اسماعيل و...[ امتحان كرد و او آن امور را به كمال انجام داد خداوند فرمود: به درستي كه من تو را براي مردم امام ورهبر قرار دادم.
ليكن امامت و رهبري جامعه در واقع، فرعي بر نبوت و رسالت است از آن منشعب مي شود يعني نبوت به منزل اصل و اسامي كه ضوابط مقررات و معارف الهي به توسط آن ابلاغ و تبيين مي شود و آن گاه به سبب منصب امامت در جامعه پيدا مي گردد.
امامان ما، صلوات الله عليهم اجمعين، نيز چنين هستند قيام آنان در مرتبه اي پايين تر از نبوت رسول الله((صلي الله عليه وآله)) قرار دارد اگر چه آن حضرت، خود نيز ازداراي مقام امامت بوده اند. موارد متعددي از علي ((عليه السلام))نقل شده كه حضرت خود را عبدي از عبيد رسول الله((صلي الله عليه وآله)).
(بخش پاسخ به سؤالات )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.